Ne düşündüğümü anlamak için yazıyorum.
Pinterest'te "my imaginary home", "dream home", "future home" vb. ne kadar board olduğuna inanamazsınız.
Dün, gerizekalı evin tekine bakmaya giderken yeni bir ev mailbox'ıma düşüyor. İlk tepkim "oha".
- Suadiye'de kiralık bir eviniz var az önce yayına aldınız...
- Emlakçı mısınız hanımefendi? (kızgın)
- Kiracıyım :)
- Ha ilk siz aradınız da, 1 dakika bile olmadı...
Evi ilk ben geziyorum. Adını "Ve bu kadın sonunda bir eve aşık olur" koyuyorum. Bahsedip durduğum şu sağ ve sol listelerin anlamını da böylece çözmüş oluyorum. Pratikteki aşk tanımım şuymuş: Tüm mantıklı kriterlerime uyan bir şeye aynı zamanda kanımın bi ısınması. Boşuna yokuş sanmışım, ne kolaymışım!
Evimiz sarışın. Komple sarışın. Hiç şaşırmadım. Gezdiğimiz en yakışıklı ev. Bi de lanet olasıca adam kendine çok güveniyor. İnsan hemen etkileniyor.
Dönüşte gözüm Ogün Sokak'a kayıyor. Orası çoktan tutulmuştur olduğuna göre, doğru ev burası işte.
Aşık olduğunuzu belli ettiğiniz andan itibaren, gerçek hayat önünüze irili ufaklı pürüzler atıştırmaya başlıyor. Onun oyun anlayışı da bu. Başa gelen çekilir; henüz tutamadım evi. Bugün gerçekleşecek sanırım. Umarım, çünkü bu işlerden sıkılmaya başladım.
Dün gece, kendi içimde ve dışımda bi sürü bi sürü kavga kıyametten sonra (çünkü gerçek hayatta aşk parasıyla), "işaret" bi rüya görmek istiyorum yazıp, üstüne uyudum. Rüyamda ne asansörden düşmediğim kaldı, ne uçağımın az kalsın düşmediği, ne doktor amcaların bacaklarımı kesmedikleri :) Geçmişten taşınırken böyle şeyler doğal tabi.
Aşık olmamız her mücadeleye var olduğumuz anlamına gelmeli mi peki?
